Samenwerken met verschillende zorgverleners

Van welke zorgverleners kan ik hulp krijgen?

Je kunt hulp krijgen van een professionele zorgverlener of vrijwilliger. De werktijd van een professionele zorgverlener staat vaak vast in een planning. Hij of zij werkt bijvoorbeeld in opdracht van een thuiszorgorganisatie. Je kunt met de zorgverlener een zorgplan maken voor degene voor wie je zorgt. Daarin staan de afspraken over zorg en ondersteuning.

Wat betekent samenwerken met verschillende zorgverleners?

• Verdeel de taken, maak afspraken over wie wat doet en bespreek waar iemand verantwoordelijk voor is.
• Geef duidelijk aan dat je zelf ook dingen wilt blijven doen. De zorg uit handen geven is niet gemakkelijk. 
• Praat met elkaar. Bespreek wat je van elkaar verwacht en wat iemand wel en niet kan doen. Wees duidelijk in wat je wilt en kunt. Grenzen aangeven is niet altijd gemakkelijk.
• Maak goede afspraken. Een hulpverlener bedoelt soms iets anders dan jij.
• Respecteer de zorg en ondersteuning die een professionele hulpverlener of vrijwilliger geeft. Zij moeten ook respect hebben voor wat jij doet.
• Wees zeker van jezelf. Laat van je horen. Jij kent je naaste het beste. Laat weten wat jouw naaste fijn vindt, hoe hij benaderd wil worden en wat de gewoontes zijn. Dat scheelt vaak een heleboel tijd en ergernis bij iedereen. Samenwerking vergroot het welzijn en de dingen zelf kunnen blijven doen.
• Emoties en te weinig kennis over het ziektebeeld kunnen in de weg zitten bij mantelzorgers als ze moeten inschatten wat er nodig is. Vertrouw op de deskundigheid van de zorgprofessionals als het gaat om verzorgen en behandelen.

Zorg dat iemand het overzicht houdt wanneer er veel zorgverleners in huis bij je naaste zijn. Een casemanager mantelzorg of mantelzorgconsulent kan alle partijen die betrokken zijn bij de zorg, in kaart brengen. Je kunt zo voorkomen dat er dingen dubbel worden gedaan of dat mensen bij elkaar langs gaan werken. Maar zo maak je ook zichtbaar of er ergens nog iets mist in de zorgverlening. Daar kan dan actie voor worden ondernomen.

Samenwerking is eigenlijk samenspel. Hoe meer je elkaar begrijpt en aanvullend op elkaar kunt zijn, hoe meer iedereen tot zijn recht komt. Zo komt de verantwoordelijkheid bij de juiste personen te liggen. 

In zorgland wordt dit samenwerken, driehoekskunde of triadisch werken genoemd. Bij deze manier van samenwerken overleggen zorgvrager, de naaste/mantelzorger en zorgverlener met elkaar om samen het herstel of behandeling te ondersteunen. Hier is inspanning en vertrouwen van alle partijen nodig, dit verbindt. Er is veel aandacht voor. In bijvoorbeeld de opleiding verpleegkundige wordt veel aandacht besteed aan het SOFA model, deze is speciaal gericht op de samenwerking tussen beide partijen. Vraag bij de start of de organisatie op de genoemde manier werkt. Het geeft gelijk een opening om afspraken te maken en in gesprek te gaan over de verdeling van rollen en taken.